The Black Fish (ماهی سیاه)

Black Fish is an impactful cinematic journey, loosely adapted from the beloved Iranian story The Little Black Fish by Samad Behrangi. The film mirrors the journey of the black fish, who boldly swims beyond the familiar confines of its pond, seeking a broader, more meaningful world.

At its core, Black Fish is a deeply reflective piece, drawing on director Hadi Dinevari’s personal experience as an immigrant. It tells the story of those who leave their homeland in search of new horizons, capturing both their struggles and triumphs. The narrative isn’t confined to a linear plot but unfolds through the rhythm and emotion of Black Fish, composed by Kian Emami. Dinevari immersed himself in music and traveled across Canada’s varied landscapes to blend the story with sound.

Through this unique approach, Black Fish becomes more than just a film—it is a sensory experience where sound and imagery seamlessly combine to convey the emotional depth of migration. The stunning visuals and contemplative pace invite viewers to reflect on their own boundaries and the courage needed to surpass them.

This is Dinevari’s third film, following The Bench and Sometimes. His previous work won awards at the Kolkata and Eurasia Film Festivals.

Black Fish is not just the story of an individual, but a reflection of humanity’s shared quest for identity, belonging, and freedom—an exploration both internal and external.

اقتباسی کوتاه از داستان معروف صمد بهرنگی و حدیث نفسی به زبان سینما، از ویژگی‌های فیلم جدید هادی دینه‌وری است.

ماهی سیاه یک سفر سینمایی تاثیرگذار است که به طور آزاد از داستان محبوب ایرانی “ماهی سیاه کوچولو” اثر صمد بهرنگی اقتباس شده است. این اثر، بازتابی از سفر ماهی سیاه است که جسورانه فراتر از مرزهای برکه آشنا خود شنا می‌کند تا دنیایی وسیع‌تر و پرمعنا‌تر را جستجو کند.

در هسته‌ی خود، ماهی سیاه همچون آینه‌ای تامل‌برانگیز از تجربه‌ی شخصی کارگردان به عنوان یک مهاجر است؛ سفری عمیقا شخصی که نشانه‌‌ی مبارزات و پیروزی‌های کسانی است که وطن خود را به دنبال افق‌های جدید ترک می‌کنند. روایت فیلم محدود به یک طرح خطی نیست، بلکه از طریق ریتم و احساس آهنگ ماهی سیاه ساخته‌ی کیان امامی آشکار می‌شود. برای به تصویر کشیدن این اثر، هادی دینه‌وری خود را در موسیقی غرق کرده و در سرتاسر چشم‌اندازهای مختلف کانادا سفر کرده تا بتواند موسیقی و داستان را باهم پیش ببرد.

از طریق این رویکرد منحصر به فرد، “ماهی سیاه” بیش از یک فیلم می‌شود؛ این یک تجربه حسی است که در آن صدا و تصویر به طور یکپارچه ترکیب می‌شوند تا عمق عاطفی تجربه مهاجرت را منتقل کنند. تصاویر خیره‌کننده و سرعت درون‌گرا، مخاطب را دعوت می‌کنند تا مرزهای خود و شجاعتی که برای فراتر رفتن از آن‌ها لازم است را، بازتاب دهند.

این اثر سومین فیلم هادی دینه‌وری پس از فیلم‌های The Bench و Sometimes است. وی توانسته بود با فیلم قبلی‌اش جایزه‌ی فستیوال کلکته و همچنین اورآسیا را از آن خود کند.

“ماهی سیاه” نه تنها روایتی از یک شخصیت واحد است، بلکه بازتابی از جستجوی مشترک بشریت برای هویت، تعلق و آزادی است. این کاوش، هم در درون و هم در بیرون است.