Roxana (رکسانا)

“It’s been 22 years since the iconic line, ‘I think this girl can make me happy,’ from Deep Breath—and yet, Parviz Shahbazi still has a deep concern for the rebellious love stories of the youth, this time with Roxana.

Shahbazi’s eighth film follows a young gambler who embarks on an unpredictable romance with a smart and artistic girl, spurring his decision to change his life. What sets Shahbazi apart from his contemporaries is his consistent focus on the struggles of young people, a personal and persistent theme throughout his career. Deep Breath, Gold and Copper, Trapped, Malaria, Gold, and now Roxana—all reflect his keen sensitivity to the issues faced by each generation. His deep understanding of his characters and youth in general has made him the most significant figure in social cinema in this regard.

Roxana premiered at the Tokyo International Film Festival, where it garnered a nomination for the Grand Prix Best Film Award for Shahbazi, and won Best Actor for Yasna Mirtahmasb. Alongside him, Shahbazi cast Mahsa Akbarabadi, a young theater actress with experience in short films, as the film’s lead actress. Known for his ability to discover talent, Shahbazi has consistently introduced great female actors to Iranian cinema.

The film has secured a release contract in Iran, and if it screens for at least seven days before October 2nd, it stands a strong chance of being Iran’s submission to the Oscars.

Written and directed by Parviz Shahbazi, Roxana is a two-hour film that is undoubtedly one of the most important and compelling works to look forward to, a testament to the future of Iranian cinema. It proves that there are still thoughtful filmmakers who, despite ongoing pressures, resist and continue to create, documenting the spirit of their times with integrity.”

“فکر می‌کنم این دختر می‌تونه من رو خوشبخت کنه.”
۲۲ سال از این دیالوگِ معروف فیلم نفس عمیق گذشته و پرویز شهبازی همچنان دغدغه‌ی جوانان و عاشقانه‌های سرکش‌ِ آن‌ها را دارد، این‌بار با رکسانا.
هشتمین ساخته‌ی شهبازی، داستان پسر جوان قماربازی‌ست، که عاشقانه‌ای غیرقابل پیش‌بینی را با دختری هنرمند و باهوش رقم می‌زند و تصمیم به تغییر خود می‌گیرد.
نکته‌ای که شهبازی را از فیلم‌سازان هم‌نسلش جدا می‌کند، این است که همیشه و در هر دوره‌ای دغدغه‌ی نسل جوان، مسئله و به نوعی پروبلماتیک شخصی اوست. نفس عمیق، عیار14، دربند، مالاریا، طلا و حالا رکسانا، همه و همه، حکایت از حساسیت این فیلم‌ ساز برجسته، نسبت به مقوله‌ی جوانان و مسائلی است که هر نسل با آن دست و پنجه نرم می‌کند. شناخت عمیق او از کاراکترهایش و جوانان، او را به مهم‌ترین فیگور سینمای اجتماعی در این حوزه بدل کرده است.
رکسانا اولین نمایش‌اش را در فستیوال توکیو داشته‌است و توانست ضمن کاندیدشدن جایزه‌ی بزرگ بهترین فیلم برای شهبازی، جایزه‌ی بهترین بازیگری مرد برای یسنا میرطهماسب را نیز به ارمغان آورد؛ در کنار او، شهبازی به مهسا اکبرآبادی، که از جوانان تئاتری است و سابقه‌ی حضور در فیلم‌های کوتاه را نیز داشته، اعتماد کرده و نقش اول زن فیلم را به او سپرده است. او همیشه استعدادیابی قهار بوده و مشخصا بازیگران زن خوبی را به سینمای ایران معرفی کرده است.
گفتنی است که قرارداد اکران فیلم در ایران ثبت شده و در صورت پخش آن به مدت حدأقل 7 روز تا قبل از 11 مهرماه، شانس اصلی معرفی فیلم به آکادمی اسکار است.
رکسانا به نویسندگی و کارگردانی پرویز شهبازی، با زمان 2 ساعته‌اش یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین فیلم‌هایی است که می‌توان به تماشای آن نشست و به آینده‌ی سینمای ایران امیدوار شد. اینکه هنوز فیلم‌سازان روشنفکری هستند که با وجود فشارهای جاری، مقاومت کرده و فیلم خودشان را می‌سازند و سند درستی از زمانه‌‌ی خود ثبت می‌کنند.