Once Upon a Time, Abadan (روزی روزگاری آبادان)

Roozi Roozgaari Abadan (Once Upon a Time in Abadan), the debut film of Iranian actor and director Hamidreza Azarang, offers a unique blend of dark comedy, remarkable performances, and surreal situations.

This anti-war drama, completed four years ago, finally graced the big screen with a fresh and uncharted subject matter that might surprise audiences accustomed to traditional Iranian cinema. The story unfolds during the Persian New Year of 2002, focusing on an Abadani family grappling with their own challenges until an unexpected guest arrives, introducing a life-and-death dilemma.

The main cast includes Mohsen Tanabandeh (father), Simin Mo’tamed-Arya (mother), Elham Shafiei (daughter), and Hirad Azarang (older son). The film requires a talented ensemble to navigate the emotional complexity and comedic nuances, and it delivers. The performances are exceptional, particularly those of Tanabandeh and Shafiei, who will leave viewers pleasantly surprised.

Once Upon a Time in Abadan was nominated for seven Crystal Simorgh awards at the 39th Fajr Film Festival, including Best Director, Best Adapted Screenplay, and Best Cinematography. Sohail Danesh-Ashraqi won the award for Best Production Design.

Azarang adapted the screenplay from his own play of the same name, which he previously staged. The film’s family-oriented comedy is a rarity in recent Iranian cinema, steering clear of sexual humor and clichéd elements.

This film provides a fresh experience for Iranian cinema audiences, walking a fine line between humor and poignant storytelling. Don’t miss the opportunity to watch Once Upon a Time in Abadan.

تجربه یک فیلم کمدی سیاه ایرانی، بازی‌هایی فوق‌العاده و یک موقعیت سورئال از عناصر پر رنگ اولین فیلم سینمایی حمیدرضا آذرنگ هستند.

نخستین تجربه‌ی کارگردانی سینمای حمیدرضا آذرنگ  بازیگر شناخته شده‌ی ایرانی، که چهار سال پیش ساخته شده است، و بالاخره رنگ پرده را به خود دیده، درامی ضدجنگ با سوژه‌ای بسیار بکر و کار نشده است. طوری که ممکن است از تماشای چنین فیلمی در سینمای ایران تعجب کنید. داستان یک خانواده‌ی آبادانی در هنگام عید سال 1381 که درگیر کشمکش‌ها و چالش‌های خود هستند که به ناگاه سر و کله‌ی چالشی بزرگتر و یک مهمان ناخوانده پیدا می‌شود. مسئله‌ای به اهمیت مرگ و زندگی!

محسن تنابنده(پدر)، سیمین معتمدآریا(مادر)، الهام شفیعی(دختر) و هیراد آذرنگ(پسر بزرگ) اعضای اصلی این خانواده‌ی جذاب را تشکیل می‌دهند. یک گروه بازیگری فوق‌العاده برای فیلمی که به لحاظ احساسی و پیچیدگی مرز بازی حسی و ایجاد کمدی، بار زیادی روی دوش بازیگر می‌گذارد، نیاز است که این فیلم این موهبت را داراست. بازی همه‌ی بازیگران در سطح بالایی است و بالاتر از همه محسن تنابنده و الهام شفیعی که شما را غافلگیر خواهد کرد!

روزی روزگاری آبادان در جشنواره سی و نهم فجر کاندید هفت سیمرغ(بهترین طراحی صحنه، بهترین بازیگر نقش اول مرد، بهترین بازیگر نقش مکمل زن، بهترین فیلم‌نامه‌ی اقتباسی، بهترین فیلمبرداری، بهترین صداگذاری و بهترین کارگردان اول) شده بود که از میان آن سهیل دانش‌اشراقی برای طراحی صحنه‌ی فیلم برنده‌ی این جایزه شد.

آذرنگ فیلمنامه این اثر را از نمایشنامه‌ای به همین نام به قلم خودش اقتباس کرده که سال‌ها پیش آن‌را روی صحنه برده است. جنس کمدی خانوادگی این فیلم، عنصر کمیابی است که در سالهای اخیر سینمای ایران کمتر به چشم آمده است. طنزی به دور از شوخی های جنسی و عناصر نخ نما.

روزی روزگاری آبادان، برای مخاطب فیلم‎‌های ایرانی تجربه‌ای بدیع است که روی مرز باریکی قدم می‌زند. این تجربه را از دست ندهید.