Dar Sarzamin Baradar (In the Land of the Brother), the debut feature film by Raha Amirfazli and Alireza Ghasemi, paints a poignant and gripping portrait of Afghan migrants in Iran—a country where discrimination against its own citizens is prevalent, let alone for Afghan refugees who often find themselves treated as second- or third-class citizens.
The film presents a heart-wrenching drama structured into three intertwined episodes: a love story between two young individuals facing obstacles to be together; a family mourning the loss of their son in the Syrian conflict; and a woman working as a maid grappling with her identity challenges. At first glance, these stories might seem familiar to Iranian audiences, but when all the characters are Afghan, the narrative takes on a different significance, revealing the harsh realities they confront.
Amirfazli and Ghasemi, both respected short filmmakers, have taken on the challenging task of presenting Afghan experiences without resorting to sentimentalism. Their approach is deeply humanistic, inviting viewers to embark on a profound and bittersweet journey through the lives of Afghan residents. This portrayal is not artificially exaggerated; rather, it reflects genuine struggles faced by Afghan migrants, despite the fact that both the government and society may not always provide a welcoming environment.
The film has received widespread acclaim from international critics, boasting a perfect score of 100. Its stunning cinematography, powerful performances, and strong direction are notable features. In the Land of the Brother made its global debut at the Sundance Film Festival, where it was nominated for the Grand Jury Prize and won the Best Directing award.
As the film continues to shine, it offers a vital opportunity for audiences to better understand the challenges faced by Afghans in our midst. Watch In the Land of the Brother and reflect on the plight of our Afghan brothers.
اودیسهای بیست ساله از مهاجران افغان در سرزمینی که تبعیض برای شهروندانش در آن موج میزند چه برسد به افغانستانیهای پناهنده که عملا از دید سیستم، شهروندان درجهدو و سه به حساب میآیند! توصیفی که میتوان از اولین فیلم بلند سینمایی رها امیرفضلی و علیرضا قاسمی ارائه داد: در سرزمین برادر.
در سرزمین برادر(با عنوان کنایی آن)، درامی تلخ و تصویری تکاندهنده از زندگی افغانها و آنچه بر آنها در ایران میگذرد، را در قالب سه اپیزود و سه قصهی درهمتنیده نشان میدهد؛ داستان عشق دو جوان و مشکلاتی که برای رسیدن به یکدیگر دارند، خانوادهای که فرزندشان در جنگ سوریه کشته شده و زنی که به عنوان خدمتکار در خانهای کار میکند دست به گریبان چالشهای هویتی است. شاید در نگاه اول، این سه قصه برای مخاطب ایرانی، تکراری به نظر برسد، اما وقتی تمامی کاراکترها، افغانستانی باشند، قضیه فرق میکند و حتی برای بیننده، تصور اینکه با چه ماجراهایی روبرو خواهد شد، دشوار است.
علیرضا قاسمی و رها امیرفضلی که از فیلمسازان خوشنام سینمای کوتاه هستند، در اولین فیلم بلندشان دست به انتخابی دشوار و چالشبرانگیز زدهاند. دو ایرانی که قرار است بدون لغزیدن به فضای سانتیمانتال و با نگاهی انسانی به کاراکترها و رنجهایشان ما را به سفری عمیق و تلخ از زندگی افغانهای مقیم ببرند. اما این تلخی ساختگی و اگزوتیک نیست و اگر نگوییم عین به عین اتفاقات فیلم با واقعیت تطابق دارد، دستکم بخش اعظم آن، رنجنامهای غیرشعاری است که بر مهمانان افغانستانی ما میگذرد، هرچند که حکومت و حتی ما، میزبانان خوبی برای آنها نباشیم.
فیلم با تحسین فراوان منتقدان جهانی روبرو بوده و امتیاز 100 آنها را نیز یدک میکشد. بازیهای درخشان، فیلمبرداری چشمنواز و کارگردانی قدرتمند از ویژگیهایی است که در توصیف این فیلم از آن یاد شده است. در سرزمین برادر توانست در اولین حضور جهانیاش در فستیوال ساندنس، کاندید جایزه بزرگ هیئت داوران شده و در کنار آن جایزهی بهترین کارگردانی این جشنواره معتبر را از آن خود کند.
درخشش این فیلم ادامه دارد، و امید است با تماشای این فیلم، کمی با چالشهای افغانها در کشورمان آشنا شده و بیش از پیش آنها را درک کنیم. در سرزمین برادر را ببینید و به برادرانمان فکر کنید.