Dead End (بن‌بست)

The iconic actor behind the unforgettable character Samad returns, this time as a director, with an adaptation of Chekhov!

Dead End, written and directed by Parviz Sayyad, was made in 1977. The story, based on a tale by Anton Chekhov, follows a young girl living with her mother at the end of a cul-de-sac. On a rainy day, while watching the street from her window, the girl notices a man standing in the rain with an umbrella, staring at their house and looking directly at her window. This strange occurrence repeats over several days, and the man continues to stand outside, watching their home. Believing the man has feelings for her, the girl becomes drawn to him, unaware that there’s much more to the story than she realizes.

Interestingly, Dead End, a deeply impactful and unique film, faced the same unfortunate fate under both the Pahlavi regime and the post-revolution government—it was banned. Despite being a standout in Iranian cinema, the film was denied the chance to be screened in either political system. Unlike the comedic films featuring Sayyad’s famous character Samad, Dead End is an intellectual work with a seemingly simple yet profoundly deep narrative. Its brilliant twist was rarely seen in Iranian scripts at the time.

Featuring performances by Mary Apick, Apick Yousifian, Bahman Zarrinpour, and Parviz Bahador, Dead End earned Mary Apick the Best Actress award at the Moscow Film Festival, while Parviz Sayyad was nominated for the festival’s Golden Prize.

Parviz Sayyad’s Dead End stands out as a film of significant merit in both its script and direction, but it was underappreciated in its time. Watching this remarkable film by the creator of the character Samad offers a unique and compelling experience for its audience.

بازیگر کاراکتر ماندگار صمد این‌بار در قامت کارگردان و اقتباسی از چخوف!

فیلم بن‌بست به نویسندگی و کارگردانی پرویز صیاد در سال 1356 ساخته شد. داستان آن که برگرفته از قصه‌ای از آنتوان چخوف است، ماجرای دختر جوانی است که با مادرش زندگی می‌کند. خانه‌ی آن‌ها در انتهای کوچه‌ی بن‌بستی است. در روزی بارانی دختر که مشغول تماشای کوچه از پشت پنجره است، متوجه مردی می‌شود، که در حال پاییدن خانه‌ی آن‌ها، چتر به‌دست، زیر باران ایستاده‌است و به پنجره‌ی اتاق او نگاه می‌کند. طی چند روز این وضع تکرار می‌شود و هر روز آن مرد در کوچه، خانه‌ی دختر را می‌پاید. دختر که تصور می‌کند مرد به او علاقه‌مند است به او نزدیک و علاقه‌مند می‌شود اما غافل از این‌‌که، این همه‌ی ماجرا نیست.

جالب این‌جاست که فیلم تاثیر گذار و متفاوت بن‌بست، هم در حکومت پهلوی و هم در حکومت بعد از انقلاب سرنوشت مشابه و تلخی داشت و آن چیزی جز توقیف نبود. این فیلم در هر دو سیستم امکان و اجازه‌ی نمایش نیافت. این اثر برخلاف آن‌چیزی که از پرویز صیاد در قالب کاراکتر صمد دیده بودیم(کمدی‌هایی متفاوت)، فیلمی روشنفكرانه با مضمونی به ظاهر ساده اما بسیارعمیق است. داستان توئیست درخشانی در خود دارد که در آن‌سالها کمتر شاهد چنین چیزی در فیلمنامه‌های ایرانی بوده‌ایم.

بن‌بست که در آن مری آپیک، آپیک یوسفیان، بهمن زرین‌پور و پرویز بهادر ایفای نقش کرده‌اند، توانست برنده‌ی جایزه‌ی بهترین بازیگر زن(برای مری آپیک) از جشنواره‌ی مسکو شود و پرویز صیاد نیز کاندید جایزه‌ی طلایی این جشنواره شده بود.

بن‌بستِ پرویز صیاد اثر متفاوتی است که هم در فیلمنامه و هم در کارگردانی واجد ارزش‌های بسیاری است که در دوره‌ی خود، درک و دیده نشد. تماشای این فیلم زیبا از خالق کاراکتر صمد می‌تواند تجربه‌ای جذاب و خاص برای تماشاگرانش باشد.